Όταν όλοι οι τομείς ανάπτυξης ενός παιδιού εξελίσσονται φυσιολογικά και δεν συνυπάρχουν αισθητηριακές ή νευρολογικές βλάβες, ούτε ψυχολογικά ή γνωστικά προβλήματα , αλλά η ανάπτυξη των γλωσσικών ικανοτήτων είναι υπολειπόμενη, τότε πιθανώς μιλάμε για ειδική γλωσσική διαταραχή .
Γενικότερα, το παιδί παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λεξιλογίου και του εκφραστικού του λόγου, καθυστέρηση στην εκφορά των φθόγγων, σοβαρές δυσκολίες στη σύνταξη της γλώσσας αλλά και στην κατανόηση του προφορικού λόγου και των εντολών-οδηγιών.
Ειδικότερα, υπάρχουν δυσχέρειες στη σωστή χρήση των άρθρων, των προθέσεων, των χρόνων των ρημάτων, στις πτώσεις και τους αριθμούς. Δυσκολεύονται στη σύνταξη προτάσεων , στην περιγραφή και την αφήγηση. Επίσης υπάρχουν σοβαρές δυσχέρειες στις λογικές ακολουθίες αλλά και στην κατανόηση αυτών που ακούει ή των οδηγιών που του δίνονται.
Δεν υπάρχουν ακόμα σαφή αίτια που να ενοχοποιούνται για την εμφάνιση της ειδικής γλωσσικής διαταραχής, ενώ πιθανολογούνται κληρονομικοί-γενετικοί λόγοι και διαταραχές στην επεξεργασία ακουστικών πληροφοριών από συγκεκριμένα εγκεφαλικά κέντρα.
Η ειδική γλωσσική διαταραχή είναι πιο συχνή στα αγόρια και διαγνώσκεται συνήθως από τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού έως και την εφηβική ηλικία. Η συχνότερη ηλικία που αξιολογείται είναι από 4-6 ετών.